මගේ පළවෙනි බ්ලොග් පෝස්ට් එක හැටියට ධම්ම පදයේ පළවෙනි ගාථාව ඇතළත් කරන්න ඹ්න කියල හිතුවා...
ගාථාව....
මනෝ පුබ්බංගමා ධම්මා
මනෝ සෙට්ඨා මනෝමයා
මනා සේ පසන්නේන
භාසතී වා කරෝතිවා...
තතෝ නං සුඛ මං චේති
ඡායාව ආනපායිනි...
සිංහල තේරුම.....
කුසල් දහම් වලට සිත මුල් වෙයි.....පහන් සිතින් කීවත් කළත් සිතුවත් ඒ සියල්ල කුසල්ය...එයින් ඔහු පසු පස සැප ලුහුබඳී....අත නොහැර යන සෙවනැල්ල මෙනි.....
සිතුවිලි සිත මුල් කොට උපදින්නේ..
උතුම්ය සිත ඉන් සැප නිපයෙන්නේ..
පහන් සිතින් කී කළ දේ දෙන්නේ..
සැපයි සෙවන මෙන් පසු පස එන්නේ.....
No comments:
Post a Comment